Met nog een paar dagen over na de World Cup Rafting in Servië hadden we besloten om de rivieren in Montenegro en Bosnië eens te gaan verkennen. Het zogenaamde Masterplan wat Pablo en ik hadden gemaakt werd met open armen ontvangen door de rest van het team en zo vertrokken we op zondagavond van het Servische Nis naar Montenegro.
In het geweldig mooie Montenegro hebben we een tweetal rivieren ‘ontdekt’, te weten de Tara en de Morača. De eerste van de twee stroomt door een enorme kloof en is dusdanig lang dat we nu al besloten hebben daar volgend jaar voor terug te komen. Helaas hadden we slechts tijd om maar een klein deel hiervan te varen. De Morača hebben we erg goed kunnen verkennen en was een ware beauty! Met twee compleet verschillende trajecten en kraakhelder water een echte klassieker die je niet mag missen als je in het gebied bent.
Het eerste traject stroomt door een diepe boskloof en biedt wildwater in de klasse II tot IV. Het onderste traject stroomt wederom door een kloof, maar is wel apart. Steile wanden tot 50 meter hoogte domineren het beeld rondom de rivier waarachter de echt hoge bergen verrijzen. Erg indrukwekkend!
Na in 2 dagen 3 trajecten te hebben gevaren zijn we doorgereden naar Bosnië, in de veronderstelling daar een ontzettend mooie Krivaja aan te treffen. Helaas bleek dat we in Montenegro dusdanig verwend waren dat de Krivaja een beetje tegen viel. Uiteraard hebben we wel gevaren, en het gebied was ontzettend mooi, maar wildwatertechnisch was het niet waar we naar zochten.
Na deze toch wel kleine deceptie zijn we diezelfde avond nog doorgereden naar de Una op de grens bij Kroatië. Deze rivier kenmerkt zich door zijn toeristische watervallen. Voor ons (Jasper en ik) de uitgelezen mogelijkheid om Pablo van zijn maagdelijkheid qua watervallen varen af te helpen. De rest van het traject viel weer tegen, het wildwater IV van 1985 bleek volgens de huidige maatstaven lang niet meer te kloppen. Misschien met een polyester boot van 5,5 meter en een gebreid spatzeil…
Als laatste zijn we onze reis geëindigd in Slovenië. Onze medereizigers (Hans en Jos) werden nog getrakteerd op een mooi stuk Soča als dank voor het omrijden van de auto de hele week!
Terugkijkend op meer dan 5000 km rijden kan ik zeggen dat Montenegro toch wel met kop en schouders boven de andere landen uitstak. Men is daar al veel verder dan in de omringende landen en men dumpt zijn afval hier (in tegenstelling tot de andere landen) niet in de rivier. Wildwatertechnisch is het ook zeer interessant plus de omgeving is adembenemend.
Vanaf volgend jaar zal Riverproof in samen werking met Zwalker tochten aan gaan bieden voor de ervaren en gevorderde kajakkers in dit prachtige gebied. Een nieuwe superlocatie!
Dus, tot op het water!
(met dank aan Jasper Polak voor de foto's)
